کارآمدی آموزش همسرداری مبتنی بر آموزه‌های دینی - روان‌شناختی بر تعارضات زناشویی زنان متأهل استان قم

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش همسرداری مبتنی بر آموزه‌های دینی - روان‌شناختی بر تعارض زناشویی در زنان متأهل بود. روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی و طرح به‌کاررفته در این پژوهش، طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش، زنان متأهل ساکن در مجتمع شهید رجایی استان قم بودند. تعداد 20 نفر از زنان که نمرات کمتری در پرسشنامه تعارض زناشویی کسب کرده بودند به شکل تصادفی انتخاب شده و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش با استفاده از بسته آموزشی مبتنی بر آموزه‌های دینی و روان‌شناختی آموزش داده شد و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. پرسشنامه به کارگرفته شده در این پژوهش پرسشنامه تعارض زناشویی ثنایی (1379) بود. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که تفاوت بین گروه آزمایش و کنترل در متغیر تعارضات زناشویی معنی‌دار است. یافته‌ها نشان داد که آموزش همسرداری مبتنی بر آموزه‌های دینی-روان‌شناختی در کاهش تعارضات زناشویی زنان متأهل مؤثر بوده است.